Ո՞վ է անցյալից ժամանել Երևան

Երբևէ պատկերացրե՞լ եք աշխարհի հանճարներին Երևանյան փողոցներում, սրճարաններում, փաբերում. Ինչպե՞ս կնկարագրեին, ինչպե՞ս կզննեին տարածքը, ի՞նչ կզգային և վերջիվերջո՝ ի՞նչ կասեին: Ասեմ, որ օրեր առաջ պատկերացրեցի և համարձակություն ունեցա մի քանի աշխարհահռչակ հանճարների անունից մի երկու տող արարել մեր քաղաքի մի քանի ժամանցի վայրի վերաբերյալ:

1. «Իմ Սինդի»

Առաջին անգամ եմ այստեղ` Երևանում: Դե գիտես` Համբուրգի պես չէ, բայց պուճուրիկ, հարմարավետ քաղաք է: Գրողը տանի, գլուխս արդեն պայթում է համերգներից ու այդ գետնանցումային հոտերից: Այստեղ հանգիստ է: Ի դեպ բավական ցուրտ է. Լիվերպուլի պես չէ, մի քիչ ուրիշ ցուրտ: Հիմա սուրճ եմ խմում: Տղերքը համարում մնացին: Սրճարանը կոչվում է Coffeeshop Company Yerevan: Լավ տեղ է. կոմֆո՜րտ… գիտե՞ս, այս մթնոլորտը ստիպում է սիրել ու կարոտել: Կարոտում եմ, Սի՛նդի: Դիմացիս ու կողքիս սեղաններին զույգեր են նստած: Այսպես լավ է, գրողը տանի… Գիտե՞ս, իրոք, այսպես, լավ է: Թո՛ղ սրանով էլ զբաղվեն միայն: Լուրջ եմ ասում: Շատ ավելի գեղեցիկ է, քան ասենք քաղաքներ ռմբակոծելը... Ճիշտ է, ցավոք, մի փոքր դժվար է: Գիտես՝ թվում է, որ եթե ամեն մեկն այսպես նստի ու սիրի, սուրճի մեջ շաքարավազի փոխարեն կսկսենք խաղաղություն լցնել...Peace, Սի՛նդի, Peace…»:

2. «Արիստոկրատ հաճախորդն ու դեղձի մուրաբան»

Այդ օրը դեռ առավոտից նա հանգիստ չէր նստում տեղը, ծխամորճը բերանին անընդհատ ինչ-որ շորեր էր փորձում: Հետո, գտավ իր ուզածը՝ սպիտակ վերնաշապիկ ու վանդակավոր ժիլետ, սակայն դրանց հետ մեկ տեղ չափազանց մաշված ֆերմերական գլխարկ: Դուրս եկանք...: Նա ասաց, որ վերցնեմ ձեռնափայտս, չնայած դրա կարիքն արդեն չունեի: Կառքը ժամանեց: Տասնհինգ րոպե հետո արդեն կանգնած էինք Cantaloupe Pub-ի դիմաց: Ասաց՝ որ երբ գեր մարդը գա և նստի մեր սեղանի շուրջ, ես անպայման սկսեմ կենցաղային նյարդայնացնող հարցեր տալ եղանակից: Այդ փաբն ուներ ազատ ու անհոգ կյանքի յուրահատուկ մթնոլորտ:

- Մեզ պետք է պարզություն այս գործն արագ բացահայտելու համար, - ասաց նա, մինչ ներս մտանք:

Ուրիշ ժամանակ կգնայինք Simpson's in the stand. այսօր նրան պետք էր հենց այս միջավայրը: Շրջապատվել անճոռնի ճոխություններից զերծ մնացած մարդկանցով ու աշխատել: Գեր մարդը եկավ. նրա մի աչքը չկար, հագնված էր շատ լավ, իսկ ձեռքերին սպիեր կային. ներս մտնելիս փոքր-ինչ զարմացած էր: Ընկերս ասաց կամացուկ, մինչ գեր մարդու մեզ մոտենալը:

- Գիտես չէ՞, որ գեր մարդը ձկնորս է...

3. «Նեոնային կոկտեյլներ»

«...Ֆրիդրիխն անցավ փողոցը, որի գրկում մի հպարտ ու ինքնագոհ հայացք դեմքին փռվել էր Kami Club-ը: Երկու «պլազմային հրեշտակ» (այդպես էին անվանում պահակներին) դիմավորեցին նրանց դռան մոտ: Ուլտրամանուշակագույն լույսով փոքրիկ «spider-spy»-ը ամրացրին Ֆրիդրիխի վերնաշապիկին և նրան ամբողջությամբ զննելուց հետո ներս հրավիրեցին իրենց էլեկտրական ձայնի «ամենաբարեհամբույր» տարբերակով: Ծիծաղելի է. ինչքան էլ մշտական հաճախորդ լինի, միևնույն է ստուգում են: Իսկ հաջորդ երեք ժամը Ֆրիդրիխը տրվել էր այդ օրվա էքսկլյուզիվ խմիչքներին.այդ օրը Kami-ում ծիածանագույն պունշ էին մատուցում և «նեոնային կոկտեյլներ»: Բազմերանգ կոմֆորտ էր ծորում Kami-ի պատերից...»:

4. «Լեռից մի փոքր վար»

«...Պայծառ առավոտ էր: Ժուանը նամակիս երեկ էր պատասխանել: Ասել էր, որ մինչ ես աշխատեմ, նա կհասնի մայրաքաղաք ու կհանդիպի ինձ: Որոշել էի աշխատել կաթով կակաոյի ընկերակցությամբ: Քաղաքին արդեն փոքր-ինչ ծանոթ էի: Այդ չափազանց կարևոր կառույցները իր գիրկն առած փողոցը շատ պարզ ու մտերմիկ էր դառնում առաջին կանգառից հետո, երբ փոքրիկ խաչմերուկի կողքից բացվում էր մի պայծառ այգի: Սիրահարների այգի են կոչում: Հենց նրա միջում, մի սրճարան կար Achajour անունով: Որոշեցի այդտեղ էլ աշխատել. երկու հոդված ունեի գրելու: Նստելով սեղանիկներից մեկի շուրջ՝ սկսեցի զննել տարածքը: Ծառերը շատ էին, կանաչը շատ էր: Մի փոքրիկ գետակ կար այգու միջով անցնող: Ես հանգիստ էի, կակաոն էլ մեղմորեն ծորում էր ներսովս: Մի պահ անջատված գետակին էի նայում: Հիշեցի Պիավեն: Պայթյունները, ռումբերը, խոնավության ու արյան հոտը, բայց այդ հին ու արնահամ մտքերից ինձ ետ բերեց փոքրիկ երեխան, որը մի գեղեցիկ զույգի ձեռքից պոկվելով՝ լքեց սեղանը ու սկսեց վազվզել…»

5. «Գիշերը՝ վերջ, գիշերը՝ սկիզբ»

«...Փողոցն արդեն խեղդվում էր մթությունից: Երկու չաղլիկ առնետ արագ անցան Սալլիի դիմացով, նա կանգ առավ, ապա էլ ավելի վախվորած շարունակեց քայլերը: Առնետների ծվծվոցը դեռ լսվում էր իր ականջում: Ապա այն իր երևակայության կողմից ասոցացվեց գերեզմանատան դռների ծվվոցի հետ, և նա արագացրեց քայլերը: Փողոցի մյուս մայթին Tom Collins փաբն էր պառկել՝ կարծես հաշիշից թմրած. միակ փրկությունն էր: Միակ կյանքով լի վայրը, որտեղ կարելի էր տաքանալ, մի քանի բաժակ shot-ով հանգստացնել նյարդային համակարգն ու սպասել մինչև փողոցը ործկա այդ մթությունը, կողպի բոլոր առնետներին իրենց բներում ու հայտարարի գալիք լուսաբացի սկիզբը: Սալլիին հիսուն տարի թված փողոցի մի մայթից մյուսն անցնելը…»

Գործող անձիք՝

1. Ջոն Լենոն

2. Սըր. Արթուր Կոնան Դոյլ

3. Ռեյ Բրեդբերի

4. Էռնեստ Հեմինգուեյ

5. Էդգար Ալան Պո